zondag 28 juli 2013

Hangdag



Day 87 - Hangdag



vrijdag 26 juli 2013

Vandaag is Sanneke niet helemaal lekker. Niets bijzonders, maar veel actie zit er niet in.

Later in de middag zijn we op zoek gegaan naar een strandje bij het meer en die bleek vlak onder de camping te liggen, net als heel veel restaurantjes, toeristenwinkels en kermisattracties.

Zul je net zien dat er een donkere wolk opduikt en wat regen loslaat. Gelukkig konden we schuilen bij een ijssalon wat geen straf is.. Behalve voor Sanneke, alhoewel ze het niet kon laten toch een paar hapjes mee te eten van de aardbeisorbet, bananensplit en tiramisu-ijs...

Bij de kermis kon Peter het niet laten een kermisapparaat uit te proberen, voor de kinderen natuurlijk (of toch meer voor zichzelf?). Terug op de camping werd door een van de campinggasten zijn enorme geluidsbox even getest. Even later loeide er een Harley Davidson al knetterend over de campingweg en we kunnen ook genieten van de Poolse versie van Viva l'Espagna gedraaid door één van de winkels of restaurants onder de camping. Je leest het al, we vermaken ons prima, vol avontuur...



Wie vindt dit spelletje leuker??
[Map]

Het grootste kunstmatige meer van Polen, bij Solin
[Map]

Voor een beetje disco moeten we naar deze campingg
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Eerste dag in Polen



Day 86 - Eerste dag in Polen



donderdag 25 juli 2013

We zouden maar 1,5 uur reistijd hebben. Maar ja, dan kom je een mooie houten kerk tegen en stop je om die te bekijken. Vervolgens konden we ergens verderop pinnen en bij een groenteboer wat inkopen doen. En toen begon ook nog het lange wachten op wegwerkzaamheden en stoplichten die heel lang op rood bleven staan, of mannetjes met spiegeleibordjes die het verkeer regelden. Eén keer moesten we zo lang wachten dat we maar wat broodjes zijn gaan smeren en hard gezongen hebben op Woezel en Pip muziek. De weg werd gedurende ongeveer 15 km behoorlijk onder handen genomen en dat kostte dus erg veel wachttijd. Daarna kwamen we een goeie supermarkt tegen en konden we grotere inkopen doen.

Uiteindelijk zijn we 6 uur onderweg geweest en we staan nu op een camping bij een groot stuwmeer bij Solina, een ontzettend toeristisch oord, zeker nu de Polen vakantie hebben. Het meer ligt tussen de beboste heuvels en morgen gaan we kijken of we bij het meer zelf kunnen komen en daar eventueel kunnen zwemmen.

We hebben al een beetje geoefend met Poolse woorden, maar dat is echt lastig te onthouden. En 'dank u wel' is bovendien lastig uit te spreken. Toch is het wel handig om woorden als brood, diesel, camping, sap en koffie te weten (en bier, en wijn..).



Houten kerkje in het landschap van Polen
[Map]

Photo 1
[Map]

De twaalf apostelen afgebeeld in de houten kerk
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Vervolg camperreis: op naar Polen



Day 85 - Vervolg camperreis: op naar Polen



woensdag 24 juli 2013

De afgelopen dagen hebben we vooral bij het peuterbad en de thermaalbaden gezeten, een keertje gefietst in het dorp, gebarbecued, gelezen en gespeeld met de kinderen. Even bijkomen en opladen voor het laatste deel van de reis. Gistermiddag hadden we echter een vieze rotte-eierenlucht in de camper. We konden niet achterhalen wat het nou kon zijn. Waarschijnlijk was het de huishoudaccu die een paar dagen aan de stroom had gestaan. Gelukkig is de lucht nu weg, maar wel iets om de gaten te houden.

Vandaag hadden we weer een reisdag door Hongarije en Slowakije voor de boeg. Slowakije is toch weer een stuk armoediger en we hebben hier meer Roma langs de kant van de weg zien lopen dan in Roemenië. Ook zagen we luidsprekers aan de lantaarnpalen bevestigd (@pap, in SK heb je ze dus nog steeds, maar of ze gebruikt worden, geen idee). We twijfelden of we meteen door zouden rijden naar onze volgende bestemming in Polen aan een meer bij Solina, of dat we toch eerder een vrije plek zouden gaan zoeken. Het is het laatste geworden, want we vonden een leuke plek langs de kant van de weg waar wandelaars en fietsers een tocht kunnen starten en waar zelfs een provisorische WC is gebouwd. Er staat ook een open houten hutje bij met banken, een tafel en zelfs haardhout. Dát zijn nog eens leuke plekken. Weliswaar jammer dat het aan de weg ligt, maar deze is vrij rustig. We kwamen er bovendien achter dat we op de grens van Slowakije en Polen bivakkeren. We weten niet precies de scheidslijn, alhoewel we vermoeden dat we nog een paar meter in Slowakije zitten.

Dus daar zitten we dan, met het eten net achter de kiezen, meisjes op bed en het vuur aan. Het is hier al aardig fris en de warmte van het vuur is daarom meer dan welkom.



Een klein stukje Slowakije
[Map]

Overnachtingsplek aan de grens SLowakije-Polen
[Map]

Avondeten in het bijbehorende houten hutje
[Map]

Met kampvuur erbij
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

zondag 21 juli 2013

Hongarije



Day 80 - Hongarije



vrijdag 19 juli 2013

Wat wandelen in het Apuseni-gebergte werd een kleine tocht van 2 km heen en 2 km terug. Peter was niet helemaal lekker die dag en de kinderen hadden ook niet veel zin in wandelen. Toch was het wel even leuk om van de omgeving daar te proeven. We liepen over de weilanden langs een weggetje bij Padiș en we zijn bij een Roemeense boerin in haar huisje (liever gezegd krot) geweest omdat ze kaas en Brenza, een soort kaasbroodje, aan ons wilde verkopen. Ook kwamen we onderweg een koeien- en schapenkudde tegen met herders en een heleboel honden. In de middag betrok het en werd het zelfs fris. We hadden behoefte aan meer rust en besloten om naar een camping te gaan aan de grens, zodat we even bij konden komen. Daar aangekomen was het geen leuke camping voor meerdere nachten en toen hebben we besloten om de dag erna al naar Hongarije te gaan, naar een goeie camping.

Zo gezegd zo gedaan en nu staan we in, jawel, Hajdúböszörmény op een thermaalbad camping voor teveel geld, maar op een heerlijke plek en een rustige camping met goede sanitaire voorzieningen. We hebben in Roemenië best veel gedaan en hier willen we even niet dingen bezoeken of zien en ons voorbereiden op Polen. Het is hier lekker zomerweer (30 graden met af en toe een wolk).

Toen we Hongarije binnenkwamen, leek het net alsof we Nederland binnenreden. Het is hier helemaal vlak, opgeruimd en er zijn zelfs fietspaden. Afgezien van het agressieve rijgedrag (inhalen waar het volgens onze maatstaven niet kan), voelen we ons hier al thuis, alhoewel de taal echt onmogelijk is.



In het Apuseni-gebergte (RO)
[Map]

Eerste dag in Hongarije, lunchen in het gras
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Eens moet het gebeuren...



Day 78 - Eens moet het gebeuren...



woensdag 17 juli 2013

De rit richting het Apuseni-gebergte was glooiend en leidde ons weer door allerlei dorpjes. We hadden een sneller alternatief, maar dan zie je veel minder. Wel was de weg die wij hadden genomen wat minder goed, waardoor we er langer over deden.

Aan het einde van de middag reden we een weg in waarvan we niet zeker wisten of het de goede was. We wilden keren, maar de weg was vrij smal en de plek die we kozen om te keren, was daar achteraf niet zo geschikt voor... Het ging net iets te steil en er lag net iets teveel grind. Dat kan onze Bavaria camper van 3400 kilo niet aan. Dus daar sta je dan langs de kant van de weg. Eens moet het gebeuren tijdens deze reis.

Na een paar pogingen omhoog te komen, moesten we toch echt hulp zoeken. Gelukkig kwam er genoeg verkeer langs. Een auto verwees ons naar het voorgaande grotere dorp. Net toen Peter met het fototoestel en een foto van de camper met trekkabel op pad ging voor hulp uit het dorp, kwam er een busje met laadbak langsgereden met een paar bouwvakkers erin. We wezen naar de camper en ze snapten de situatie. Ze reden meteen achteruit en drie van de vier stapten uit. Zelfs zonder gedag te zeggen, begonnen ze meteen te helpen. Eén van die mannen vroeg zich af hoe we daar in hemelsnaam terecht waren gekomen. Tja, niet voor je lol en door een verkeerde inschatting om het zachtjes uit te drukken.

Het was echter een fiks karwei, want ze konden zelf met hun achterwielen ook niet meer op het asfalt staan. De drie mannen die uitgestapt waren, moesten hun eigen busje duwen voor wat extra trekkracht en na een paar pogingen, rondvliegende stenen, zwarte rook van verbrand rubber van de autobanden, gehuil van een paar kinderen op de achterbank, om maar niet te zwijgen van wat aanmoedigingen met stemverheffing van Sanneke op veilige afstand en een uiterst rustige Peter achter het stuur, kregen ze het voor elkaar en stond de camper even later netjes langs de kant van de weg. Pfff, dat was even heeeeel spannend, vooral omdat er zoveel kracht bij kwam kijken om de camper in beweging te krijgen. We kregen bijna niet de mogelijkheid hen echt goed te bedanken, want ze stapten alweer in om van hun werk terug naar huis te gaan. Je helpt iemand zonder morren als je het kunt en dan ga je weer verder, lijkt hier wel de instelling.

Na dit intermezzo van een uurtje (valt al met al erg mee; nu nog een keer een lekke band, daar kun je op wachten met zoveel kilometers) hebben we de weg gevraagd en zijn we de bergen in gereden. We wisten dat daar mogelijkheden waren om te overnachten. Na 15 km kwamen we wat plekjes tegen, maar niet echt een camping. Wel een groot heuvelachtig veld (ze zouden er een golfbaan van kunnen maken) met wat tentjes en jeeps met daktent. Dat leek ons wel een leuke plek en daar staan we nu. In de natuur, zonder voorzieningen dan die van onszelf, bij een riviertje en avonturistische(re) andere kampeerders. Even later kwam er een hele grote groep off-road motoren aan rijden om hun kampement hier op te slaan en na het eten kwam er nog een grote groep bij van allemaal stoere mannen op stoere motoren. We hebben in totaal 37 motoren geteld. Veel mensen hebben hout in het bos gezocht en er branden nu diverse kampvuurtjes. Want het is koud... We konden nog net in de zon buiten eten, maar toen deze achter de dennenbomen verdween, werd het echt koud. Wij zitten dus maar lekker binnen, te schrijven en te lezen. Hoezo avontuurlijk..?

Er zijn hier diverse wandelroutes en omdat het hier niet heel steil is, is het voor ons leuk om te wandelen. Waarschijnlijk blijven we hier morgennacht ook, en dan mét eigen kampvuur :-).



Trekken aan dat paard!
[Map]

Genieten van de laatste zonnestralen in de natuur
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

zaterdag 20 juli 2013

Openluchtmuseum



Day 77 - Openluchtmuseum



dinsdag 16 juli 2013

Gisteren hebben we een dagje gefietst in dezelfde omgeving van Carța. De campingeigenaresse had voor ons een fietstocht van 25 km langs velden en rustige wegen en dat durfden we aan. Het laatste stukje moesten we over de spoorbrug, maar je kon ook door het water van maximaal 20 cm diep. Dat laatste hebben we gedaan, nadat Peter een keer heen en weer had gelopen door de rivier.

Vandaag zijn we bij Sibiu in het openluchtmuseum geweest, het grootste van Roemenië en bijna dubbel zo groot als ons openluchtmuseum in Arnhem. Het was leuk toeven, ware het niet dat het na een tijdje behoorlijk ging regenen. Dat ontneemt een beetje de zin om overal in te gaan kijken. We waren al van plan om terug te gaan, toen de bui over was en de zon weer ging schijnen. We hebben allerlei soorten oude molens, vervoermiddelen, persen en boerderijen gezien. Na dit bezoek zijn we een stukje doorgereden en we maken nu een tussenstop naar onze volgende bestemming, het Apuseni-gebergte in het noordwesten van Roemenië.



Tijdens de fietstocht ook een stukje door het wate
[Map]

Photo 1
[Map]

In het openluchtmuseum
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Wandeldag omgeving Carța



Day 75 - Wandeldag omgeving Carța



zondag 14 juli 2013

We hadden van de campingeigenaresse een wandelroute van 10 km gekregen. We hadden wel zin in een actieve dag en het zou niet zo warm worden (25 graden, halfbewolkt). Met de rugdragers en proviand zijn we op pad gegaan. De meiden moesten een beetje op gang komen, dus het eerste deel duurde nogal lang. De route leidde ons via het dorpje Carța naar een hangbrug over de rivier van houten planken en staalkabels. Die was op z'n zachtst gezegd nogal gehavend en wiebelig, maar wel beloopbaar. Her en der waren wat noodreparaties gedaan met houten planken dwars over de bestaande planken. Een beetje avontuur moet kunnen.. Jasmijn zat netjes in de rugdrager en Fleur kon er goed aan de hand zelf overheen lopen. Daarna liepen we door het veld tussen koren en maïs naar het volgende dorpje. De dorpen zien er hier voor Roemeense begrippen wel goed uit, alsook de bewoners. Na de lunch/picknick hebben we beide kinderen in de rugdrager gedaan en konden we goed doorlopen. De route ging een stukje over de weg naar een kleine waterkrachtcentrale en stuwdam. Daar was men aan het vissen. De rest van de route hebben we alle vier lopend gedaan. We hadden overigens de hele route een prachtig uitzicht op de Făgărăș-gebergte, waarvan de hoogste toppen in de wolken lagen.

We wilden nog in het kleine zwembadje van de camping met de kinderen, maar het was inmiddels dusdanig bewolkt, dat het fris begon te worden. De komende twee dagen is het weer wat minder. Dan weer goed en daarna een aantal dagen slecht. We willen om die reden al wat sneller naar het westen van Roemenië, waar het wel mooi weer blijft, om van daaruit de Apuseni-gebergte te bezoeken.



De wiebelige hangbrug van Carța
[Map]

Uitzicht op de Făgărăș-gebergte
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

De spectaculaire Transfăgărășan route



Day 74 - De spectaculaire Transfăgărășan route



zaterdag 13 juli 2013

Wauw, wat een dag was het vandaag. We hadden ons gericht op een dagje door de bergen rijden. We wilden graag de pas nemen over de Făgărăș-gebergte, maar voordat we daar goed en wel waren, hebben we eerst de burcht van de bekende Vlad Țepeș (graaf/prins Dracula) bezocht. Daar zouden we langskomen richting de pas. Dat nam wel meer tijd in beslag dan bedoeld, want zijn burcht ligt een beetje hoog op de top van een heuvel en daarvoor moet je eerst 1480 treden (dat gaf de informatie aan) van de trap trotseren, voordat je er komt. De meiden hebben de heenweg aan de hand helemaal zelf gelopen! De burcht zelf was niet bijzonder geweldig dan dat het ruïne is, maar het verhaal erachter wel. Dracula spietste zijn vijanden en daarvan zag je twee voorbeelden met poppen voor de burcht, alsook andere manieren om van zijn vijanden iets sneller af te komen (een bijl en een galg). De weg terug ging ietsje sneller met kuitspierpijn tot gevolg.

Na een snelle lunch, gingen we de pas op en dat werd steeds mooier, ruiger en kaler, met overal watervalletjes en zelfs hier en daar een beetje oud sneeuw. Het was zaterdag, dus Roemenen trekken er dan zelf ook op uit om te picknicken, kamperen, barbecueën of gewoon te rijden en te genieten van de omgeving. Onderweg kwamen we nog overstekende varkentjes tegen. Meestal zijn het koeien of geiten, maar varkentjes...

Aan het einde van de middag kwamen we aan bij een Nederlandse camping (met de naam De oude wilg, hoe verzin je het) in Carța, in de buurt van de stad Sibiu. Stiekem toch wel fijn om weer even te genieten van schoner en gezelliger aangekleed sanitair en zelfs een wasdroger..



Dracula spietste zijn vijanden...
[Map]

De Transfăgărășan pas
[Map]

De Transfăgărășan pas
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Onderweg naar Sibiu



Day 73 - Onderweg naar Sibiu



vrijdag 12 juli 2013

Pas na negenen werden de kinderen vanochtend wakker, heerlijk. Na het ontbijt besloten we niet meer Brașov te bezoeken maar door te rijden richting de stad Sibiu door o.a. het Lezergebergte. De route (door de provincie Multenië) leek soms wel op Oostenrijk met haar steile weides en prachtige grote huizen waarvan sommige houten gevels mooi bewerkt waren. Dit gebied, ten zuidwesten van Bran, oogde daardoor wat welvarender dan andere delen. Bran en haar kasteel zijn we nog resp. door en langs gereden en het was inderdaad extreem toeristisch.

Tegen de middag vonden we een mooie plek om even te stoppen, bij een houten kerkje. Op het land waren mensen bezig de wilde bloemen en het hoge gras te maaien met een zeis. In de middag passeerden we bij een stad de Lidl en konden we weer wat grotere inkopen doen.

Het werd inmiddels tijd om een plekje te zoeken en onderweg vonden we een bord met de vermelding van een klooster bij Robaia. Het is namelijk heel lastig om in een dorpje te staan, want een pleintje of een ruimere plek om te staan vind je nauwelijks. Men kent hier in de dorpen niet zoiets als een kerkplein of een marktplein. De weg naar het klooster werd steeds slechter en ging uiteindelijk over in een zand/grindweg. De weg voer langs een bergrivier en we zagen al een aantal mooie grasvelden om te staan. Bij het klooster vonden we ook een mooie grasplek tussen de rivier en het weggetje en naast het klooster. Even later kwam er een gammel vrachtwagentje en parkeerde achter ons, waarna er een heel armoedig gezin uit tevoorachijn kwam. We waren net bezig om de blokken onder de wielen te doen en de vader vroeg zich af of we niet pech hadden. Toen dat niet zo bleek te zijn, vroeg de moeder om eten voor de kinderen. Dat hebben we niet gegeven, omdat we eerder meemaakten dat men dan blijft aandringen op meer. Bij het klooster hadden ze brood en andere levensmiddelen meegekregen en bij vertrek hebben we ze een paar koekjes gegeven. Niet heel genereus eigenlijk; de volgende keer gewoon een brood of pak drinken meegeven. Toch wel wennen aan dat verschil in rijkdom en hoe daarmee om te gaan.

Morgen gaan we over een grote pas van de Făgăraș-gebergte met de hoogste top van Roemenië (de Moldoveanu van 2544 m), de Transfăgărașan autoweg terug naar de provincie Transsylvanië, alwaar we de volgens het boekje huiveringwekkende burcht van Vlad Țepeș, Dracula (de Spietser) zullen passeren. Meer informatiemgeeft ons boekje helaas niet. We zullen het zien...



Aan het werk met de zeis
[Map]

Jasmijn
[Map]

Fleur
[Map]

De mooie houtbewerkte kloosteringang van Robaia
[Map]

Onze overnachtingsplek
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

zaterdag 13 juli 2013

Brașov!



Day 72 - Brașov!



donderdag 11 juli 2013

Rond 10 uur zijn we vanuit Sighișoara vertrokken naar Brașov, een grote stad in Transsylvanië. Rond lunchtijd kwamen we daar aan en we wilden graag met de kabelbaan naar boven. Gelukkig kon je de heuvel al van ver zien, maar daar is dan ook alles mee gezegd. 'Telecabina' staat in de stad nergens aangegeven. Uiteindelijk waren we in de buurt en bleek er een grote parkeerplaats voor bussen te zijn. Eigenlijk is het een weg langs een groot park en naast de stadsmuur waar bussen mogen parkeren, en wij. Uiteindelijk bleek dat de kabelbaan om de hoek is. Helaas begon het te regenen na de lunch, maar dat was van korte duur. Het uitzicht op de heuvel vonden we erg mooi, vooral omdat we zagen dat Brașov echt een mooie stad is. Het blijkt de mooiste Saksische stad van deze provincie te zijn, met recht!

Na de kabelbaantocht terug zijn we stad in gegaan en zagen we dat het een zeer moderne en zelfs mondaine stad is. De vrouwen lopen bijna allemaal in jurken en op hoge of sleehakken. Er zijn zeker ook bedelaars, maar we hebben in deze stad verder geen armoede of armoedigheid gezien. Overal restaurants en leuke winkeltjes. De huizen zien er prachtig en statig maar ook kleurrijk uit en de stad kent veel kerken. Ondanks de industrialisatiewoede van Ceaușescu is het historisch centrum nog bewaard gebleven. We hebben daar wat rondgeslenterd en een hapje gegeten. De kinderen vonden vooral de duiven op het grote plein leuk.

We staan nog steeds op de busparkeerplaats bij het park. Een prima plek om te overnachten, want het is naast twee speeltuintjes én het is gratis. We staan naast een basketbalveld waarop nu door een boel stoere jongens wordt gebasketbald en getraind op een paar fitnessachtige bankjes. We zijn over het voetpad van het park van allerlei mensen langskomen. Geen saaie plek in ieder geval!



Fitnessbanken in het park van Brașov. Even oefenin
[Map]

Met de kabelbaan omhoog voor een mooi uitzicht ove
[Map]

Uitzicht over Brașov
[Map]

Een boekenwinkel aan het plein in historisch Brașo
[Map]

Het plein met haar fontein...
[Map]

..en duiven
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

woensdag 10 juli 2013

Vervolg Sighișoara



Day 71 - Vervolg Sighișoara



woensdag 10 juli 2013

In het kader van af en toe iets voor jezelf doen, ben ik (Sanneke) nog even de stad in geweest, omdat we nog niet alles hebben gezien en om te kunnen wandelen. De stad is inderdaad sprookjesachtig of eigenlijk meer schilderachtig. Elk huis heeft een andere kleur en doordat het heuvelachtig is, is het erg leuk om doorheen te wandelen en foto's te maken. Na een wandeling langs de stadsmuur en door wat straatjes kwam ik uit bij de begraafplaats van de stad met een heleboel familiegraven, Duitse graven en zelfs een aparte plek voor een bataljon soldaten van de Eerste Wereldoorlog. Na een bezoek aan twee kerken (de St. Nicolaaskerk en de lager gelegen dominicanenkloosterkerk met geschonken Islamitische tapijten uit de 15e eeuw tentoongesteld) heb ik bij een Art & Coffee café even genoten van een heerlijke latte macchiato (naast koffie kun je in RO cappuccino uit een zakje krijgen..).

Morgen gaan we naar de stad Brașov waar we, als het lukt, een telecabina nemen naar het hoogste punt. We hebben overwogen om naar Bran te gaan, iets zuidelijker van Brașov, waar een kasteel staat dat ooit kort belegerd is geweest door de wrede prins Vlad III (ook wel Dracul of Dracula genoemd*). Aangezien dit de meest bezochte toeristische attractie in RO is en het verder niet veel meer te bieden heeft, slaan we het over.

*) sinds de verfilming van de roman Dracula is RO onlosmakelijk verbonden met de vampier in combinatie met deze prins Vlad III. Deze wrede Munteense prins werd ook wel de Spietser genoemd, omdat hij zijn vijanden op een houten spiets langs de ruggengraat spietste, waardoor zij langzaam doodbloedden. Hij deinsde ook niet terug voor het spietsen van kinderen en vrouwen...

Dracula betekent 'zoon van Dracul' en heeft niets te maken met de vampier, alhoewel dit commercieel goed wordt uitgebuit.





Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

dinsdag 9 juli 2013

Sighișoara



Day 70 - Sighișoara



dinsdag 9 juli 2013

Gisteravond hebben we wat gedronken bij Julia en Jason. We hadden hen al eerder in Griekenland ontmoet en zij maken een Europareis voor twee jaar met hun hondje. Onze wegen kruisten elkaar en reden om even bij te praten.

Vandaag hebben we Sighișoara bezocht enus bekend om zijn 13e eeuwse burcht en klokkentoren en sprookjesachtig aangezicht. De camping staat vlakbij het centrum. We hebben eerst de klokkentoren bezocht en daarna zijn we wat gaan slenteren. Bij een toeristenwinkeltje konden we de meisjes in prinsessenpakjes heisen en daarna mochten we een kwartiertje van hen foto's maken. Dat vonden ze erg leuk en we hadden veel bekijks.

's Middags kwam de meest gewilde activiteit voor Fleur: bij het zwembad spelen. Het zwembad heeft een hele brede goot om het zwembad heen met een klein laagje water. Perfect voor de kinderen om in te spelen.



Sighișoara
[Map]

Sighișoara, vanaf de loopbrug
[Map]

Sighișoara, vanuit de klokkentoren
[Map]

Op de klokkentoren die zeven eikenhouten figuren o
[Map]

Op de klokkentoren
[Map]

Onze prinsesjes
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Een ander land?



Day 69 - Een ander land?



maandag 8 juli 2013

Opnieuw een lange reisdag, die uiteindelijk meeviel, omdat de wegen er goed begaanbaar waren. Het leek wel of we naar een ander land gingen, wat ooit ook zo is geweest. Vandaag hebben we de provincie Moldavië verlaten en ingeruild voor het toeristischere en rijkere Transsylvanië. Dat was duidelijk merkbaar. De huizen werden anders, de mensen (ooit behoorde deze provincie bij Hongarije), minder armoede en meer toeristen.

Het eerste deel van de route ging door een prachtig stuk Roemenië tussen rotsachtige bergen. Daarna kwamen we in Transsylvanië, waar het vlakker was door leuke dorpen met kleine en soms heel kleurrijke huizen. Sommige huizen hadden zelfs geen hoog hek eromheen, wat in Moldavië bijna ondenkbaar is. In Moldavië konden we moeilijker even langs de kant van de weg stoppen om foto's te maken. In een Transsylvanisch dorp lieten we die kans niet onbenut en we hebben meteen foto's genomen van de huizen van een dorp.

In Sighișoara, een grote en toeristische stad, staan we nu op een camping met zwembad.

's Avonds hebben we een pizza gegeten in het stadje en is Peter nog even naar de kapper geweest voor maar liefst 13 lei (€ 2,50).



Dorp in Transsylvanië (1)
[Map]

Dorp in Transsylvanië (2)
[Map]

Dorp in Transsylvanië (3)
[Map]

Dorp in Transsylvanië (4)
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Dagjestoerisme bewonderen aan het Bicaz stuwmeer



Day 68 - Dagjestoerisme bewonderen aan het Bicaz stuwmeer



zondag 7 juli 2013

Vandaag was een rustdag. We hadden wat meer gereisd dan anders en het is gewoon meer opletten met autorijden en daardoor vermoeiender. De kinderen krijgen dan ook minder aandacht van ons en uiteindelijk merken we dat aan ons allemaal. In de loop van de ochtend werd het een chaos op de parkeerplaats en we bemoeiden ons er zo min mogelijk mee, want wij nemen ook nogal wat ruimte in met de camper. We hebben zelf ook een boottochtje gemaakt over het stuwmeer en konden de troep van plastic flessen op het meer bewonderen.

We hebben vooral veel met de kinderen gespeeld en voorgelezen. Het weer was niet geweldig en net als de dag ervoor onweerde en regende het af en toe. Maar àls de zon schijnt, dan doet-ie dat ook goed.

De avond ervoor hebben Peter en Sanneke in het café bij de parkeerplaats gepoold, met de babyfoon ernaast. De muziek stond behoorlijk hard en ging tot laat door.. En de avond erna ook.. Na twee nachten worden we daar een beetje simpel van. Tijd om weer verder te gaan.



Op de boot op het Bicaz meer
[Map]

Het Bicaz meer
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

maandag 8 juli 2013

Stuwmeer bij Bicaz



Day 67 - Stuwmeer bij Bicaz



zaterdag 6 juli 2013

Vandaag was een behoorlijke reisdag, maar gelukkig waren de wegen goed tot redelijk. De vermoeidheid begint wat toe te slaan en we hoopten weer op een camping bij een hotel/restaurant te kunnen staan. We staan echter op een druk bezocht parkeerplaatsje bij inderdaad een hotel, restaurants en wat toeristenwinkeltjes. Het is niet anders. Wel staan we aan een stuwmeer (bij Bicaz) en koelt het 's avonds heerlijk af. Er zijn zelfs prima sanitaire voorzieningen bij, voor Roemeense begrippen dan. Alleen geen wifi. Dat missen we hier een beetje. Vanmiddag passeerden we in een wat grotere stad de Mc Donalds en bij de ingang heeft Sanneke snel een paar reisverhalen van de afgelopen week, die al klaar stonden, kunnen uploaden op de blog.

Waarschijnlijk blijven we hier morgen nog wel, maar het is niet echt een plek om met kleine kinderen te staan. We zien wel.



De stuwdam bij Bicaz
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

Onderweg in Roemenië



Day 66 - Onderweg in Roemenië



vrijdag 5 juli 2013

Vanochtend zijn we op tijd vertrokken om verder te rijden door de Vrancea streek, na wat norse en verbaasde blikken van de lokale bevolking die ons mogelijk maar vreemde vogels vond.

We reden door een bosgebied waar je ook zou kunnen wandelen, maar we zagen geen wandelpaden. Later op de route kwamen we bij een grote waterval die je kon bezichtigen voor 2 lei p.p., maar er was niemand of niets waar je geld moest betalen. Het bijbehorende horecahuisje was leeg en stond te koop. We zijn daarna verder gereden en kwamen weer door allerlei dorpen. De weg ging vervolgens door de bergen en werd dermate slecht dat we moesten slalommen om grote gaten of modderstukken te vermijden en konden niet harder dan 10 km/uur. De 'rode' wegen op de kaart zij prima te doen. De gele wegen ook, maar zijn verraderlijk. De weg die wij reden was een gele weg. De witte weggetjes vermijden we zoveel mogelijk, want de kans dat de weg stopt of zo slecht is dat we niet verder kunnen, is te groot.

Uiteindelijk werd de weg weer goed en konden we doorrijden naar een overnachtingsplek aan de weg bij een motel/restaurant. Daar bleek een campinkje te zijn waar we wederom alleen staan, een stukje van de weg af. Er waren wat bouwvakkers aan het werk met het bouwen van een huisje aan het restaurant. Naast dat ze aan het werk waren, keken ze ook regelmatig onze kant op om te zien hoe wij ons natje en droogje geregeld hebben. Na het eten ging Peter afwassen en dat zorgde voor wat gelach bij de heren, althans, we vermoeden dat ze daarom moesten lachen. Om Peter een beetje te ondersteunen, is Sanneke maar gaan meehelpen met de afwas :-). Nadat hun werk voor vandaag klaar was, heeft Sanneke hen een Roemeense koekje gegeven (een soort pretzel) en de blikken van twee van hen waren naast een beetje verbaasd zelfs een beetje verwilderd.

We denken echt dat zij en ook Roemenen in de dorpen ons maar rare kwibussen vinden...

ROEMENIË

Roemenië is een contrastrijk land. Stad en dorp verschillen als dag en nacht van elkaar. Paard en wagen zijn gemeengoed op veel wegen (overigens geregistreerd en voorzien van kentekenbord, niet het paard maar de kar :-)), van Dacia's tot aan Audi A6 auto's rijden hier rond, rijke grote huizen in allerlei zoete kleuren (zelfs roze) staan naast vervallen boerderijtjes in de dorpen, meisjes in spijkerbroeken lopen naast oude omaatjes met hoofddoek en oude kleding, van strak bewerkte korenvelden tot met wildbloemen begroeide weitjes, mooie bloemen naast een veld met afval. Er wordt gebouwd en er is leegstand.

Het is niet een land om vanuit westers oogpunt ontspannen op vakantie te gaan, of je moet naar de kust gaan. Idyllische plekjes om vrij te staan zoals in Griekenland zullen we niet snel vinden en vergt wat aanpassingsvermogen. Wel is het een fantastisch land om doorheen te reizen, te zien hoe de mensen leven, hoe men aan de kost komt en hoe men op ons reageert. Een hele ervaring!



Een paleis als huis
[Map]

De wagen wordt o.a. gebruikt om hooi mee te vervoe
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)

De Vrancea streek



Day 65 - De Vrancea streek



donderdag 4 juli 2013

Bij het opstaan kwam Peter erachter dat zijn slipper door vermoedelijk een dief op vier poten is gestolen. En hij had ook zijn plassporen achtergelaten op een van de camperbanden. Hmm.. We moeten dus nu nog beter over onze spullen waken (en niet alleen over onze kinderen). Gelukkig waren we net van plan om naar de nabijgelegen Carrefour supermarkt te gaan.

We hadden een afgemeten boodschappenlijst, anders kom je echt met karren vol in de camper. Ze hebben daar zo'n beetje alles en we hebben dan snel de neiging om teveel in te slaan, terwijl de voorraadkisten in de camper nog behoorlijk gevuld zijn.

We hadden geen zin meer om nog Brăila te bezoeken en we zijn daarom meteen doorgereden naar het noordwesten (provincie Moldavië). Onderweg konden we lunchen/picknicken langs de doorgaande weg bij een parkje en speeltuin. De weg voer ons door allerlei dorpen en we werden regelmatig met hoge snelheid ingehaald door vrachtwagens. Die houden zich niet aan het snelheidslimiet van 50 km/uur binnen de bebouwde kom of een inhaalverbod. En ze kunnen ook niet zo goed omgaan met een camper die linksaf wil slaan op de hoofdweg waar dat mag, met richtingaanwijzer aan en waar niet ingehaald mag worden... Roemenië is op sommige plekken best vlak en je zou hier in theorie prima kunnen fietsen, maar in de praktijk laten we het maar zitten.

We hadden informatie over een plek waar we konden overnachten, maar die vonden we bij nader inzien niet zo geschikt. We zijn toen maar verder gereden en nu staan we in een dorp (waarschijnlijk Burca, in de streek Vrancea) op een soort terrein tussen twee huizen bij een soort waterput met continu en stromend en drinkbaar water uit een leiding. De lokale mensen halen hier hun water en wij ook om water uit onze eigen watertank te besparen. We hebben nu al een aantal keer een oud vrouwke heen en weer zien lopen met twee emmertjes om water te halen.

We hebben aan mensen in de buurt gevraagd of we hier konden overnachten en dat was geen probleem. We zijn hier overigens wel een beetje een bezienswaardigheid. We staan op een plek waar veel mensen langskomen en we vingen iets op dat ze het over ons hadden ('hollandaise').

Onderweg zwaaien mensen nog wel eens naar ons en één keer haalde een auto ons toeterend in en stak de bijrijder zijn duim omhoog. Sommige mensen zijn echt heel vriendelijk, maar sommigen reageren niet of ingetogen of zelfs bot. Het verschilt dus heel erg.



Onze overnachtingsplrk
[Map]

..met bijbehorende dorpswaterbron met heerlijk wat
[Map]



Sent from my iPad by My Vacation HD app (www.myvacationapp.com)